-
1 φύρω
Aἔφῡρον Il.24.162
, A.Pr. 450: [tense] fut.φύρσω Pi.Pae.2.73
, Hsch.: [tense] aor. subj.φύρσω Od.18.21
, inf.φύρσαι A.R.2.59
; laterἔφῡρα AP7.476
(Mel.), Luc.Prom.13:— [voice] Med., [tense] aor. part.φυρσάμενος Nic.Th. 507
:—[voice] Pass., [tense] fut.πεφύρσομαι Pi.N.1.68
codd.; later φῠρήσομαι ([etym.] συμ-) Sch. ad loc.: [tense] aor. (lyr.); later [tense] aor. 2 ἐφύρην [pron. full] [ῠ] ([etym.] συναν-) Luc.Ep.Sat.28: [tense] pf. πέφυρμαι (v. infr.):— mix something dry with something wet, mostly with a sense of mixing so as to spoil or defile,γαῖαν ὕδει φ. Hes.Op.61
; esp. of tears or blood, δάκρυσιν εἵματ' ἔφυρον they wetted, sullied their garments with tears, Il.24.162: c. gen. pro dat.,μή σε.. στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος Od.18.21
:—[voice] Pass.,δάκρυσι πεφυρμένη 17.103
, etc.;ὄμμα δακρύοις πεφυρμένοι E.Or. 1411
(lyr.);πεφυρμένος αἵματι Od.9.397
;γῆ αἵματι πεφ. X.Ages.2.14
; l.c. (lyr.);μητρὸς.. ἐν αἵμασι πεφυρμένοι E.El. 1173
;πάντα βορβόρῳ πεφυρμένα Semon.7.3
;ἱστίον.. πεφυρμένον πρινὸς ἄνθεϊ
stained, dyed,Simon.
54: dub. in signf. of φυράω, ἐλαίῳ ἄλφιτα πεφυρμένα, v.l. for πεφυραμένα in Th.3.49; τέφρᾳ πεφυρμένῃ ὄξει, v.l. for πεφυραμένῃ in Gp.5.39.2.2 of dry things,κόνει φύρουσα.. κάρα E.Hec. 496
; γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν to be doomed to have one's hair defiled with earth, Pi. l.c.;ἄνθος ἔφυρε κόνις AP7.476
(Mel.).II metaph., jumble together, confound, confuse, ἔφυρον εἰκῇ πάντα they mingled all things up together, did all at random, A.Pr. 450, cf. Ar.Ra. 945, Pl.Phd. 97b; ([voice] Med., οὐκ ἂν φύροιο would not jumble your arguments, ib. 101e);φύρουσι δ' αὐτὰ θεοὶ πάλιν τε καὶ πρόσω ταραγμὸν ἐντιθέντες E.Hec. 958
; ἐν ταῖς ὁμιλίαις φύρειν to speak confusedly among themselves, M.Ant.8.51:—[voice] Pass., to be mixed up,ἐν τῷ αὐτῷ Pl.Grg. 465c
, cf. d; βίοτον ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους διεσταθμήσατο from a confused and savage state, E.Supp. 201.2 [voice] Med., mix with others, mingle in society, Pl.Lg. 950a; φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον associate, have dealings with him, Id.Hp. Ma.291a; φυρομένοισιν ἀεὶ περὶ γαστέρος ὁρμήν wallowing in the lusts of the belly, Opp.H.3.440, and cf.μείγνυμι B.
3 confound, Pi.Pae.2.73 (expld. by Sch. as = ἀποκτενεῖ).4 [voice] Pass., metaph., to be mutually befouled by abuse, Plu.2.89d. (Prob. cogn. with πορφύρω.) -
2 φύρω
φύρω, fut. φύρσω, fut. pass. πεφύρσομαι, Pind. N. 1, 68 (vgl. φυράω), – mischen, vermischen, unter einander mengen; bes. mit irgend einer Feuchtigkeit anmachen, γαῖαν ὕδει Hes. O. 61; benetzen, besudeln, verunreinigen und verderben, δάκρυσιν εἵματ' ἔφυρον Il. 24, 162; auch στῆϑος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος, Od. 18, 21; u. pass., πεφυρμένος αἵματι 9, 397; δάκρυσι πεφυρμένη 17, 103 u. sonst; γαίᾳ πεφύρσεσϑαι Pind. a. a. O.; αἵματι δ' οἶκος ἐφύρϑη Aesch. Ag. 714; κόνει φύρουσα δύστηνον κάρα Eur. Hec. 496; ὄμμα δα-κρύοις πεφυρμένον Or. 1411; Sp. Bes. den Teig zu Brot oder Kuchen mischen und kneten, auch absolut, ὁ φύρων, sc. τὰ ἄλφιτα, der Brotteig knetet, Xen. Hell. 7, 2,22; πεφυρμένα τὰ ἄλφιτα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, geschrotene Gerste mit Oel und Wein gemischt. – Pass., mit Etwas untermischt, voll wovon sein, πάντ' ἀν' οἶκον βορβόρῳ πεφυρμένα Simonids frg. 11, 3; dah. δάκρυσιν ὄσσε πεφυρμένα Ap. Rh. 3, 673, u. Anth. öfter; γῆ αἵματι πεφυρμένη Xen. Ag. 2, 14; Plut. Pyrrh. 24 u. A. – llebertr., durch einander mengen, verwirren, in Unordnung bringen, φ. καὶ ταράσσειν Plut.; ἔφυρον εἰκῆ πάντα, sie mengetne Alles aufs Gerathewohl durch einander, trieben Alles ohne Ordnung u. Regel, Aesch. Pr. 448; φύρειν ἐν ταῖς ὁμιλίαις, unüberlegt, verworren durch einander reden, M. Ant. 8, 51; pass. in Unordnung, Verwirrung, Bestürzung gerathen, Plat. Phaed. 101 d; beschmutzen, πεφυρμένον αἵματι πολλῷ Ep. ad. 26 (XII, 123); φύρεσϑαι πρὸς τὸν ἄνϑρωπον, sich mit dem Menschen abgeben, mit ihm umgehen, Plat. Hipp. mai 291 a; πεφυρμένος περὶ γαστέρος ὁρμήν, sich in den Lüsten des Bauches wälzen, Opp. Hal. 3, 440.
-
3 χεῖλος
χεῖλος, τό (nach Einigen durch Buchstabenumsetzung von λείχω, wahrscheinlicher von ΧΆΩ, was sich öffnet, auseinanderklafft), die Lippe, Lefze; χείλεα μέν τ' ἐδίην', ὑπερῴην δ' οὐκ ἐδίηνεν, die Lippen zwar netzte er, aber den Gaumen nicht, von Einem, der kärglich giebt, Il. 22, 495; μή σε στῆϑος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος Od. 18, 21; πάντες ὀδὰξ ἐν χείλεσι φύντες Od. 1, 381 u. öfter; χείλεσι γελᾶν, mit den Lippen lachen, die Lippen wie zum Lachen verziehen, ohne wirklich zu lachen, Il. 15, 102; νέκταρ ἐν χείλεσσι στάξοισι Pind. P. 9, 65; Eur. χείλεσιν διδοὺς ὀδόντας, Bacch. 621; und in Prosa überall, ὀδοῦσι καὶ γλώττῃ καὶ χείλεσιν Plat. Tim. 75 d. – Von Thieren, Rüssel, Schnauze; von Vögeln der Schnabel, νᾶμα ξουϑαὶ ἀφύσσονται χείλεσιν ἀλκυόνες Mnasalc. 8 (IX, 333). – Uebtr. von leblosen Dingen, der Rand, Saum, jede Oeffnung u. Vertiefung; der Rand eines Pokals, Od. 4, 616. 15, 116; eines Korbes, 4, 132; eines Fasses, Hes. O. 97; auch der Rand einer Grube, das Ufer eines Flusses, Il. 12, 52; ποταμῶν Her. 2, 94, wie Pol. 3, 14, 6 u. öfter; κοτυλισκίου Ar. Ach. 435; τὰ τῶν τῆς γῆς τροχῶν χείλη Plat. Critia. 115 e; τῆς τάφρου Thuc. 3, 23, wie Pol. 3, 14, 6; πίϑου 22, 11, 7.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий